50e oogstjaar

0
115
Artikel uit het Parool

Misschien is het u niet opgevallen, maar wij maken nu het vijftigste oogstjaar mee van Nederlandse wijn. Hieronder stukje uit een artikel uit het Limburgs Dagblad uit 1970.

In 1967 begon Frits Bosch — Maastrichts wijnkoper — met de aanleg van zijn wijngaard op een terras van het voormalige klooster Slavante. Daarmee kreeg Nederland weer na lange tijd een „wijnboer”. Twee jaar daarna —en eigenlijk een jaar te vroeg — dronken een paar uitverkorenen „Chateau Slavante 1969″. Gouverneur Van Rooy, toebedeeld met een half flesje van de eerste Nederlandse wijn, schreef: In aanmerking nemend de nog prille jeugd van de wijnstok, kan ik u alleen maar mijn hartelijke gelukwensen doen toekomen met het nu reeds bereikte resultaat dat vol beloften is voor de toekomst”. Ook monsieur Sauzet had Frits Bosch al voorspeld, nadat hij de Slavanter aarde had geproefd, dat de wijngaard een uitstekend wijntje kon gaan opbrengen. Frits Bosch verwacht dat de nu volwassen wijnstokken dit jaar 300 flessen wijn opleveren tegen de 60 van verleden jaar.

Grapje

In feite heeft de Limburgse wijnkultuur dan ook niets te betekenen. Frits Bosch: In een boek las ik dat er vroeger veel wijn werd verbouwd in Limburg. Ik vond het lollig om dat grapje te herhalen”. Maar het grapje van „vandaag” levert aanzienlijk betere wijnen op dan die vroeger in Limburg werden gemaakt. Debet hieraan zijn de verbeterde wijnstokken en de meer uitgekiende conserveringswijze (‘n 200 jaar geleden -was het bottelen nog maar een zeldzaamheid). Aan het begin van de Tachtigjarige oorlog schreven Spaanse soldaten over de voortbrengselen van de Limburg» wijnbouw: „Men ziet er een enkele wingerd, maar de wijn ervan is smakeloos en wrang”. Frits Bosch laat de wijncultuur nu herleven, maar het is en blijft een ‘grapje’ voor een enkeling.

(Bron: Limburgs Dagblad 1 augustus 1970)

Geweldig om terug te zien op 50 jaren ontwikkeling. Van de eerste aanplant tot nu is er veel kennis en ervaring opgedaan zodat het eind product in veel gevallen heel veel beter is geworden. Wat altijd al is gebleven is de romantiek rondom het wijngaardenieren. Iets wat ook interessant is voor de toeristen. Of zoals Frits Bosch het in het Parool beschrijft:

“Wijnbouw is een zinvolle vrije tijdsbesteding en een toeristische attractie”

(Lees het hele artikel hierboven in de foto)